Vladimir Ivaz

Art that never happened

Performance that never happened

Intervencije u prostoru odnosno performansi, "Art that never happened", su u permanentnom nastajanju. Svaka akcija/rad ima drugo ime. Za sad postoje dokumentovani: "Performance that never happened" i "Exhibition that never happened". Akcije, koje sam do sada izveo, nastale su spontano. Ideja o umetnosti koja se nikad nije desila, sazrela jevremenom i upućuje na mnoge teme koje se odnose na mene kao umetnika/stvaraoca, kao i naše društvo.

- optimizacija i svođenje umetničke prakse na minimum zbog nemogućnosti dobijanja sredstava neophodnih za stvaranje,

- nepostojanje institucija umetnosti i kulture koje bi trebali da se bave umetnicima/stvaraocima,

- potpuno odsustvo kulturne politike,

- društvo nenaviknuto i neobrazovano za sagledavanje umetnosti...

Exhibition that never happened

Election place from Vladimir Ivaz on Vimeo.

Medienkunstlabor

I found the Perfect Line, but how should I follow

I found the Perfect Line, but how should I follow from Vladimir Ivaz on Vimeo.

POLEN

Projection 2.0

On the outer wall of the building is being projected a video of the same building, made on daylight.

The projected video of the building is completely matched with the real building, but in the video, there are small quakes made deliberately during the filming.

In fact while I was filming the video, from time to time, I gently hit the camera to create those quakes.

Its purpose is to remind us that everything that surrounds us is a projection, or even a creation of our minds.

Bathroom

Bathroom from Vladimir Ivaz on Vimeo.

English:

„Bathroom“ is a video work. It is a video collage, consisting of small videos, joined together like a puzzle. In almost every tile is something moving, ticking or blinking. Video shows rather not so usual panoramic type of overview of space of private bathroom.

Deutsch:

Das Video zeigt einen Panoramablick auf ein privates Badezimmer. Durch minimale Bilderbewegungen innerhalb der Panoramaartig angeordneten Bildfragmente gibt dieses Werk den Betrachtern des Videos die Möglichkeit, einen versetzt-zeitbasierten Blick in die Privatwohnung der Familie des Künstlers zu werfen.

ISTINA

Umetnička instalacija "Istina" u Šok galeriji, Art+Klinika, Novi Sad, februar 2008.

Vladimir Ivaz vidno isprovociran eskalacijom agresije u nedavnim političkim dešavanjima, odlučuje da uvede u svoj aktuelni rad pitanje „istine“.

Evo njegovih razmišljanja u vezi postavke u Šok galeriji (Art Klinika).

„Želeo sam da reagujem na dešavanja kaja su nas zadesila, i na neki način dam svoj doprinos, koliko god on bio mali, osvešćavanju i otrežnjenju od straha, zatucanosti i nacionalizma koji se na sve strane prelivaju našom svakodnevnicom“.

Instalacja „ISTINA“ je krajnje sažeta, direktna, sada i ovde, čin suprotstavljanja dva protivurečna aspekta istina-laž. Primenjuje model satirične personifikacije istine moći i ljudske vrline. Eksponati su zakačeni na udice fiksirane za drvenmu motku u formi vage koja visi sa plafona galerije. Istinu simbolizuju jedna novčanica od 100 evra i jedno srce (životinjskog porekla).

Umetnikova „poenta je da se postavi s jedne strane simbol moći novca, a sa druge, simbol ljubavi, kao jedinog moguceg izlaza, razresenja, spasenja“.

Neočekivana zamka za publiku je čista ironija činjenice da je novčanica od 100 evra pravi falsifikat.

Zauzimajući provokativan, interaktivan i kritički stav, naspram manipulacije laži i društvenih javnih ekscesa, autor zeli da podvuče „da je moć, odnosno novac, samo jedan običan falsifikat stvarnosti, koji nista drugo ne radi nego samo vuče u definitivnu propast“.

Novac je čest motiv u umetnosti i dovoljno je setiti se poznatog primera Beuysa i Warhola iz sredine osamdesetih godina, sa njiovim jasnim stavovima o uticaju kapitala i politika na umetnost i drustvo u celini. Posle dvadeset godina može se primetiti da je koncept definitivno zaključen sa savremenom globalnom politikom kapitala, protkanom u svim makro i mikro segmentima sveta.

Možda ne sasvim prema primarnim očekivanjima poznatih umetmnika, ali kao drustveni sistem sa licem i naličjem, svakakao argumentuje ispravnost pitanje „istine“ Vladimira Ivaza.

Biljana Tomić
Februar, 2008.